หนุ่มแชร์อุทาหรณ์ ถูกฟ้อง 14 ล้าน หลังนายจ้างเก่าบอกจะซื้อโปรแกรม แล้วไม่ยอมจ่าย

[thanin]

หนุ่มแชร์อุทาหรณ์ ถูกฟ้อง 14 ล้าน หลังนายจ้างเก่าบอกจะซื้อโปรแกรม แล้วไม่ยอมจ่ายเงิน
หนุ่มแชร์อุทาหรณ์ ถูกฟ้อง 14 ล้าน หลังนายจ้างเก่าบอกจะซื้อโปรแกรม แล้วไม่ยอมจ่ายเงิน เพราะไปบล็อกไม่ให้ใช้งานได้ เตือนอย่าตัดสินใจเอง ถ้าไม่ได้รับความเป็นธรรม ควรปรึกษากรมแรงงาน

วันที่ 30 มิ.ย.67 คุณสรวิชญ์ กิจสมบูรณ์ โพสต์คลิปเป็นวิทยาทานเตือนใจลงใน TikTok @bas.tec หลังถูกที่ทำงานเก่าฟ้อง 14 ล้าน เพราะไปลบงานที่เจ้านายสั่งให้ทำแล้วไม่ยอมจ่ายเงินที่ตกลงกันไว้ โดยระบุว่า "แพ้คดี เคยโดนฟ้อง 14 ล้านบาท เพราะนายจ้าง ให้สร้างโปรแกรมงาน แต่ไม่ยอมจ่ายเงินซื้อ ใช้ฟรีถึงเก้าเดือน ก่อนลาออกจึงตัดสินใจลบ แล้ว ก็เรียบร้อย โดนฟ้องแพ้คดี"

คุณสรวิชญ์ เล่าว่า ครั้งนึงผมเคยโดนจ้างงาน แล้วเจ้าของงานไม่จ่ายเงิน ผมเลยลบงานไม่ให้ใช้ ผลที่ตามมาคือ ผมโดนฟ้อง 14 ล้าน เรื่องเกิดประมาณปี 64 น้องๆ ที่เพิ่งเรียนจบ แล้วมีความสามารถ เจอบริษัทปากหวานใช้เราทำโน่นทำนี่ พอวันนึงเราทวงข้อตกลงไปแล้วมันไม่ได้ตามที่คุยกันไว้ เรารู้สึกว่าอันนั้นมันคืองานเรา แล้วเราไปลบ อันนั้นผิด ถ้ารู้สึกว่าไม่เป็นธรรม ควรไปแจ้งกรมแรงงาน

เรื่องของเรื่องคือ ผมไปทำงานบริษัทแห่งหนึ่ง รายได้บริษัทปีนึงเป็นหลัก 100 ล้าน ช่วง 3 เดือนผมอยากลาออก เพราะบริษัทไม่ค่อยแฟร์กับพนักงานเท่าไร เพราะพนักงานทำงานล่วงเวลาไม่มีโอที วันหยุดนักขัตฤกษ์ไม่ได้หยุด และไม่มีชดเชยด้วย ด้วยความที่ตอนนั้นผมเรียนจบด้วยวุฒิ ปวช.เป็นงานคอมพิวเตอร์ พอรู้เรื่องโซเชียล จึงกลับมาทำงานที่ จ.สระแก้ว กับบริษัทแห่งหนึ่ง

เขาก็จ้างให้ผมอยู่ฝ่ายไอที ยิงโฆษณา เฟซบุ๊ก ยูทูบ ทำเว็บไซต์สำเร็จรูปเป็น อยู่ได้เกือบปี อยากลาออกอีก เพราะเห็นว่ามันไม่ค่อยแฟร์ เหมือนตกลงเรื่องยอดขายจนถึงยอดจำนวนหนึ่งจะอัดฉีดให้ แต่พอทำได้ถึงก็ขยับยอดไป โดยอ้างว่าเดี๋ยวจะเพิ่มเงินให้อีก ทุกคนก็ไม่โอเค และเงินเดือนก็ออกช้า


กระทั่งช่วงปลายปี 63 เขากำลังปรับปรุงออฟฟิศใหม่ และเห็นผมทำโปรแกรมตัวนึงขึ้นมา เป็นโปรแกรมที่เขียนสูตรบนเอกซ์เซล เขาโยนงานให้ผมงานนึงเป็นการแยกข้อมูลว่า ลูกค้าที่ส่งให้ธนาคารมันมีประเภทใหนบ้าง ก่อนจะนั่งกรอกข้อมูลแล้วเขียนคำสั่งง่ายๆ ลงไป ใช้เวลาประมาณครึ่งวัน และแยกประเภทได้สำเร็จ แล้วนายจ้างก็ให้ไปคิดระบบหน่อยว่าจะทำยังไงดี ผมก็ไปนำเสนอเขาไป แล้วช่วงปลายปีเป็นช่วงที่ผมอยากออกอยู่แล้ว เพราะเงินเดือนก็ไม่ได้เยอะและถูกหักอย่างเดียวเลย

ซึ่งเหมือนเขาจะรู้ว่าผมจะออก เขาก็เสนอว่า ให้เขียนโปรแกรมที่พัฒนาองค์กรได้เดี๋ยวพี่ซื้อโปรแกรมเอ็งเลย ในใจตอนนั้นคิดว่าโปรแกรมคงหลักพัน ผมก็ทำจนถึงเดือนมกราคมก็เสร็จแล้ว ไม่ถึงเดือน เป็นโปรแกรมเกี่ยวกับงานฝ่ายขายง่ายๆ เช่นลูกค้ามาเดือนนึง 1 พันคน มาซื้อสินค้า อนุมัติกี่คน ยกเลิกเท่าไร และลูกค้าที่ดำเนินการอยู่มีเท่าไร ผมเขียนไว้ 3 โปรแกรม เช่นโปรแกรมสรุปยอดขาย คือแค่ทุกคนกรอกข้อมูลเดี๋ยวโปรแกรมจะบอกเองว่าเดือนนี้ขายอะไรบ้าง ประเภทไหนบ้าง กลุ่มตลาดในจังหวัดมีประเภทไหนบ้าง เขาก็ชอบ จึงถามเรื่องที่เขาบอกว่าจะซื้อ เขาก็บอกว่าให้ใจเย็นๆ ทำให้ดีก่อน ก็คิดว่าเดี๋ยวเขาคงจ่าย เพราะโปรแกรมหน้าตามันก็เหมือนเอกซ์เซล โปรแกรมมันก็ใช้งานได้

จนมาถึงเดือน เม.ย. จากโปรแกรม 3 ตัวผุดขึ้นมาเป็น 9 ตัว ซึ่งเป็นโปรแกรมต่างๆ ที่สำคัญ จึงเอาไปเสนอว่า โปรแกรมมันเรียบร้อยหมดแล้ว พี่จะซื้อผมยังไง เขาก็ยังยื้ออยู่ ไอ้พวกโปรแกรมเนี่ยมันจะรันผ่านกูเกิ้ลชีท บนกูเกิลไดร์ฟ ซึ่งกูเกิลไดร์ฟเป็นชื่อผม เพราะตกลงกันแล้วว่าจะซื้อจึงเป็นชื่อของผม ผมก็ทำอะไรไม่ได้ จะไปทำหนังสือทวงก็ไม่ได้ เพราะเราเป็นลูกจ้างเขา แต่งานตรงนี้มันเป็นงานที่เพิ่มขึ้นมา ส่วนงานที่ต้องดูแลข้อมูลหลังบ้านที่ผมสร้างขึ้นเพื่อขายให้เขา ในใจคิดว่าคงไม่ได้แล้ว จนถึงปลายปี ช่วงประมาณเดือนกันยายน ก็คิดว่าเรื่อยๆ อยู่ได้ก็อยู่ เขามาบีบเอางานผม ให้ผมเอางานขึ้นไดร์ฟให้เขา แต่ตอนนั้นผมโดนถอดงานเกือบหมดแล้ว สภาพเหมือนโดนลอยแพ แล้วที่ตกลงซื้อขายกันล่ะ คือบังคับให้ผมเอางานขึ้นแล้วจะไม่จ่ายเงิน เหมือนหลอกให้ผมทำงานฟรี ผมรู้สึกว่ามันไม่แฟร์

ซึ่งอันนี้ฝากถึงน้อง ควรเก็บหลักฐาน หรือทำเป็นลายลักษณ์อักษรไว้ แต่ตอนนั้นผมไม่มีความรู้เรื่องนี้เลย บอกเลยว่าพลาดมากๆ หลังจากเขาบังคับให้ผมเอางานขึ้นไดร์ฟให้หมด ผมก็บอกว่ามันต้องใช้เวลา มันจะมอบสิทธิ์ไม่ได้ มันคนละโดเมนต์กัน เขาก็ยังบอกทำให้หน่อย ตอนนั้นคิดว่าอยู่ไม่ได้แล้ว เขาบีบเอางานผมไม่พอยังไม่จ่ายเงินชดใช้อีก จึงตัดสินใจออกจากบริษัทไปเลย แล้วดีดทุกคนที่อยู่ในไฟล์งานของผมออก แต่ว่างานยังอยู่ เท่ากับว่าทุกคนไม่สามารถใช้งานของผมได้ แต่ผมมีข้อมูลเก็บอยู่บนเว็บไซต์ เขาก็ติดต่อข่มขู่มาทางคนรอบข้าง และยังมีคนมาข่มขู่ผม

เสร็จแล้วก็กลายเป็นคดีไป มีการลงบันทึกประจำวันไว้ เพราะเขาไม่ยอม เขาบอกว่าเขาเสียหาย ตอนนั้นผมคิดว่าเขาคงกลัวผมเอาข้อมูลเขาไปขาย ผมก็มั่นใจว่าผมไม่ผิดเพราะมันเป็นของที่ผมสร้างไว้ และผมควรจะได้คืนเพราะเขาไม่ได้ใช้ จากนั้นผ่านไปประมาณ 3 เดือน ก็ยังเงียบอยู่ เข้าเดือนที่ 4 ผมไปสมัครงานกับบริษัทคู่แข่งเขา ตอนที่เขาไปลงบันทึกประจำวันไว้วันที่ 23 กันยา จากนั้นวันที่ 27 กันยา ผมก็เอาหลักฐานไปหาพนักงานสอบสวน แต่ตำรวจไม่ดูอะไรเลย บอกให้ผมยอมรับอย่างเดียว Admamuto99

แล้วก้มีตำรวจโทรมาหาผมถามว่า ได้ไปลบข้อมูลบริษัทมั้ย แค่ยอมรับไป ไม่มีอะไรหรอก ชดใช้ค่าเสียหายไปก็จบ ซึ่งความจริงอย่าไปยอมรับ ถ้ายอมรับคือจบเลย ให้ไปสู้กันในชั้นศาลแทน พอได้หมายเรียกผมก็ไปให้การตามปกติ พอหมายเรียกที่ 2 มาก็รอขึ้นศาล ก่อนไปสู้กันในชั้นศาล และเตรียมหลักฐานไปสู้เรื่องที่เขาให้งานผมทำแล้วไม่จ่ายค่าจ้าง ซึ่งมันเกิดการจ้างงานกันจริงๆ เขาอ้างว่าไม่ได้พูด ผมเป็นคนทำเอง พอขึ้นศาล ศาลก็สรุปมาคำนึงบอกว่า ผมไปให้การว่าไม่ได้ลบแต่ไปดีดให้พนักงานเขาใช้งานไม่ได้ ทำให้เขาเกิดความเสียหาย ซึ่งที่เขาจ้างงานเราแล้วไม่จ่ายค่าจ้าง เราไปเรียกร้องเขาได้ แต่ที่ผมทำให้เขาใช้งานไม่ได้จนเกิดความเสียหาย อันนี้ผิด

สรุปเขาเรียกผมมา 14 ล้าน ศาลมองว่าเยอะเกินไป เขาจึงลดให้เหลือ 7 ล้าน ก่อนคุยไปคุยมา เขาเรียกผมเหลือ 2 ล้าน ศาลเห็นว่าเป็นตัวเลขที่เหมาะสม ผมก็แย้งเรื่องค่าใช้จ่ายโปรแกรมของผม ศาลก็ให้เคลียร์กันเลย แล้วเอาไปหักลบกับ 2 ล้าน เบ็ดเสร็จเหลือ 1.5 ล้าน ทนายก็ต่อรองจนจบที่ 1.2 ล้าน สุดท้ายแพ้คดี รอลงอาญา 2 ปี และต้องใช้หนี้เขา